Prawidłowy rozwój dziecka powinien polegać na wielu aktywnościach związanych z ruchem – najważniejszym elementem życia człowieka. Dzieci doświadczają świata poprzez ruch, który jest dla nich atrakcyjny już od narodzin, a pierwsze odczucia ruchowe kształtują się jeszcze w łonie matki. Dzisiaj zaprezentuję kilka jesiennych zabaw angażujących najważniejsze z punktu widzenia rozwoju zmysły.

Będąc rodzicem, nauczycielem lub terapeutą możemy zauważyć coraz większą ilość dzieci charakteryzującą się niezgrabnymi ruchami, brakiem świadomości swojego ciała, jego poszczególnych części. Dzieci łatwo się rozpraszają, mają problemy z planowaniem motorycznym, łatwo się męczą, garbią.

Obecnie dzieci w dobie rozwoju elektroniki, z małą ilością ruchu, często traktowane przez swoich rodziców jak „szklanki” nie mogą się ubrudzić, przewrócić, słysząc ciągłe „uważaj” nie doświadczają świata jak dzieci kilkanaście lat temu.

Dostarczanie bodźców sensorycznych

Konsekwencje tego typu zachowań rodziców wobec dzieci mogą być bardzo różne. Począwszy od zaburzeń integracji sensorycznej, problemach emocjonalnych, a skończywszy nawet na opóźnieniu rozwoju czy też niepełnosprawności.

Poprawne funkcjonowanie, zaspokajanie potrzeb i uczenie się jest możliwe, gdy dostarczane są do nas wrażenia sensoryczne pochodzące z bodźców zewnętrzych. Według wielu terapeutów najważniejsze zmysły to: dotyk, równowaga i propriocepcja (czucie głębokie).

Trzy jesienne zabawy sensoryczne

Pragnę zachęcić nauczycieli i opiekunów do zabawy angażującej te zmysły, wspomagającej funkcjonowanie dziecka, rozpoczynając przy tym tematykę jesienną.

Posłużą mi do tego między innymi kasztany, grzyby i szyszki, a także marchewkolina (moja według przepisu Charezińskiej) lub inna masa sensoryczna, kamienie rzeczne (jeżyki, poduszki sensoryczne – wszystko co urozmaici tor przeszkód), cyfry od 1 do 20 (dostosowane do grupy wiekowej), koszyk (prawdziwy lub wydrukowany, grzyby (wydrukowane).

Zadanie 1:

Układamy tor z kamieni rzecznych, na końcu toru zawieszamy na ścianie cyfry (litery, kształty). Przed torem stawiamy pudełko z ciastoliną, w której znajdują się kasztany. Dziecko ma za zadanie wyszukać kasztany, przejść po torze i odtworzyć wzór z kartki. Dodatkowo w pojemniku z ciastoliną możemy dodać szyszki, mech, zwiększymy stymulację dotykową, dziecko będzie różnicowało dotykowo dzięki różnych fakturom.

Zadanie 2:

Przy kamieniach rozkładamy kasztany, dziecko na polecenie nauczyciela/opiekuna tak wybiera drogę, aby nie dotknąć podłogi i dotrzeć do celu, na końcu toru ma za zadanie ułożyć z kasztanów np. swoje imię.

Zadanie 3:

Idziemy na grzyby. Koszyk kładziemy na końcu toru z cyfrą obok, grzybki rozkładamy na podłodze, mogą dodatkowo być przykryte liśćmi, dziecko zbiera grzyby, po dotarciu do koszyka układa ilość grzybów wskazaną cyfrą przy koszu.

Za każdym razem modyfikujemy tor, możemy dodawać polecenia słowne np. na 3 kamieniu stań na jednej nodze, na 4- dotknij stóp itp.

Korzyści z zabawy

Już samo tworzenie marchewkoliny jest przyjaznym doświadczeniem, wspomagającym zmysł dotyku, a przecież to nie jedyna korzyść płynąca z zaproponowanych wyżej zabaw:

• poprawa i rowój dyskryminacji dotykowej, czucia głębokiego, małej motoryki, planowania motorycznego
• umiejętność wykonywania zadań według wskazówek
• zabawa ciastoliną działa wyciszająco na dzieci, uczy organizacji pracy
• poprawa uwagi, umiejętności wzrokowo- motoryczne
• ćwiczymy równowagę
• nauka/ utrwalanie liczb, liter, kształtów
• ruch

O autorze: mgr Paulina Frąckiewicz

Terapeuta Integracji Sensorycznej, Terapeuta Ręki, Terapeuta Treningu Umiejętności Społecznych. Nauczyciel wczesnoszkolny i przedszkolny, oligofrenopedagog. Posiada doświadczenie w pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pracuje w przedszkolu terapeutycznym dla dzieci z autyzmem. Mama 2 wspaniałych dzieci, szczęśliwa żona. Uwielbia pracę z dziećmi, kocha podróże, a w międzyczasie poszerza swoją wiedzę o kolejne kursy.